poniedziałek, 16 marca 2020
niedziela, 10 listopada 2019
Tańce polskie. Kujawiak
“Kujawiak – polski
taniec pochodzenia wiejskiego. Wywodzi się, jak wskazuje nazwa, z Kujaw, gdzie
zwano go ksebką (nazwa od obrotów w lewo), wolnym lub śpiącym kujawiakiem.
Zwykle po ksebce następowała szybsza nieco odsibka (obroty w prawo),
tańczona spokojnie i regularnie – na okrągło. Jak podaje Oskar Kolberg,
charakterystyczna dla kujawiaka była zmiana kierunku i tempa tańca na hasło
wodzireja. Muzyka w kujawiaku jest liryczna i nastrojowa, zwykle w tonacji
molowej. Ruchy taneczne są wolne, posuwiste, jakby powściągliwe, wręcz rzewne i
tęskne. Pary spokojnie się obracają i lekko kołyszą. Taniec pozbawiony jest
elementów zamaszystych i skocznych.
Narodowa forma kujawiaka wykształciła się
stosunkowo późno, gdyż dopiero w latach międzywojennych XX wieku. Kujawiak jako
taniec narodowy, łączy w sobie wiele różnych odmian i sposobów tańczenia.
Tańczy się go delikatniej i bardziej elegancko niż przaśny, ludowy pierwowzór,
brak również przyśpiewek”. http://xn--pls-jpa.pl/polskie-tance-narodowe/kujawiak/
Tańce polskie. Krakowiak
“Krakowiak to
najstarszy polski taniec narodowy. Z dawnych dokumentów i zapisów wiadomo, że
znany był na już dworze króla Władysława Jagiełły w końcu XIV wieku!
Krakowiak wywodzi się z ziemi krakowskiej, ale zyskał ogromną popularność wśród
szlachty w całej Polsce, stając się tańcem o charakterze wojennym, tańczonym
często przez samych mężczyzn. Jest to bowiem taniec dynamiczny, skoczny, pełen
przytupów i zakrzesań. Prawdopodobnie pierwotną formą kroku w krakowiaku był
cwał z uwagi na podobieństwo do kroku pędzącego konia”. http://xn--pls-jpa.pl/polskie-tance-narodowe/krakowiak/
niedziela, 3 listopada 2019
piątek, 20 września 2019
czwartek, 22 sierpnia 2019
wtorek, 20 sierpnia 2019
Subskrybuj:
Posty (Atom)