Noc Świętojańska, Noc Kupały, Sobótki, święto pogańskice zasymilowane przez chrześcijaństwo, poprzedza święto św.
Jana Chrzciciela. (noc 23-24 czerwca). Obchodzi się je w czasie najkrótszej nocy w roku 21-22
czerwca. Święto ognia, wody, słońca, księżyca, urodzaju, płodności,
radości i miłości.
Obchody święta
dawniej zaczynały się od rytualnego rozpalenia ogniska. Palono w nich
zioła, jak ofiarę, tańczono i wróżono. Wierzono, że skakanie przez ogniska
oczyści i ochroni przed złymi mocami i chorobami. Dzięwczęta puszczały
wianki do rzeki z zapalonymi świecami. Wianki wyławiane przez chłópców oznaczły
szybkie zamążpójście. Wierzono, że kąpiel w rzece przed świętem Kupały jest
niepezpieczna ze względu na czyhające w wodzie demony wodne. W noc święta
poszukiwano kwiatu paproci, który według legendy zapewniał siłę, mądrość i
bogactwo. Świętowanie sobótkowej nocy miało zapewnić szczęście, zdrowie i
dostatek przez cały rok.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz