Przysłowia polskie. Zima

BIESZCZADY

GRUDZIEŃ. 1. Grudzień jaki, czerwiec taki.

2.  Suchy grudzień stoi za to, że sucha wiosna i suche lato.

3.  Czwarty grudzień jaki, cały grudzień taki, piąty grudzień - stycznia czyni znaki, szósty grudzień luty przepowiada, siódmy grudzień nam o marcu gada.

4. Na Pasterkę po wodzie, Alleluja po lodzie.

5. Gdy w dzień Adama i Ewy mróz i pięknie, zima wcześnie pęknie. 

6. Grudzień to miesiąc zawiły, czasem srogi, czasem miły

7. Dzień Sylwestrowy pokaże czas lipcowy.

PUSZCZA BIAŁOWIESKA

STYCZEŃ. 1. Nowy Rok jaki, cały rok taki.

2. Styczeń rok stary z nowym styka, czasem zimnem do kości przenika, 

czasem w błocie utyka.

3. Gdy styczeń z zimnem nie chodzi, marzec, kwiecień wychłodzi.

4. Na Trzech Króli słońce świeci, wiosna do nas pędem leci.

5. Od stycznia do Trzech Króli dni patrzają: jak te dni, takie miesiące bywają.

6. Kiedy ptaki w styczniu śpiewają to im w maju dzioby zamarzają.

7. Kiedy w styczniu lato w lecie zimno za to.

BIESZCZADY. SCHRONISKO

LUTY. 1. Luty stały, latem upały.

2. Kiedy luty pofolguje, marzec zimę zreperuje.

3. Czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje, ale czasem tak się zżyma, 

że człek prawie nie wytrzyma.

4. (22 luty) nam pokazuje, czy zima potrwa czy ustepuje.

5. W lutym aura burzliwa, wiosna rychliwa.

6. Dzionki mroźne i dni pluty, słowem zwykły miesiąc luty.

7. Luty najmniejszy, lecz najdokuczniejszy.

 ŚWINOUJŚCIE NAD BAŁTYKIEM