Ważnym elementem stroju ludowego noszonego przez Krakowiaków był pas. Jednym z nich był trzos innym pas z brzękadłami. Trzos to szeroki pas z podwójnej skóry, zdobiony tłoczeniami i ażurami.
Pas z
brzękadłami był węższy zazwyczaj biały, nabijany mosiężnymi gwoździkami z przywieszonymi blaszkami
w postaci kółek, na jednym, dwóсh lub trzech rzemieniach z boku. Podczas chodzenia kółka głośno brzęczały
informując o nadchodzącym Krakowiaku. Przy pasie z przodu był nożyk, sakiewka na pieniądze i inne ważne drobiazgi. Po zapięciu końcówka pasa powinna była luźno zwisać ku dołowi.
Równie ważnym elementem stroju było
nakrycie głowy. Wspólna dla wszystkich Krakowiaków była noszona do sukmany magierka tyniecka –
wełniana czapka robiona na durtach.
Najstarszym był celender -
czarny wysoki, filcowy kapelusz z małym rondem, noszony głównie przez
Krakowiaków Zachodnich.
Najważniejszym jednak nakryciem głowy
była krakuska -
czerwona rogatywka z czarnym albo siwym barankowym otokiem. Krakowiacy Zachodni
ozdabiali ją jednym lub kilkoma długimi pawimi piórami. Krakowiacy Wschodni
natomiast mocowali do niej pęk pawich piór w kształcie wachlarza.
Krakuskę ozdobiali dodatkowo różnokolorowymi wstążkami, które opadały na
ramię. Noszono ją przeważnie do kaftanów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz