Tradycje, zwyczaje. Święcenie pokarmów. Święconka.

Zwyczaj święcenia pokarmów dotarł do Polski prawdopodobnie w średniowieczu. Początkowo święcona była cała żywność przygotowana na święta, księdza przywożono do domu, dlatego na święcenie pokarmów mógł pozwolić sobie tylko bogaty dwór szlachecki. Z czasem zmieniono zwyczaj święcenia pokarmów w domu i przeniesiono go do kościoła.

Dobór potraw w koszyku nie jest przypadkowy. Od wieków każda z nich symbolizuje co innego, uznanego przez ludową  i chrześcijańską tradycję. Ich zestaw zmieniał się, ograniczano ich ilość, aż zostało tylko sześć, żeby ostatecznie ją powiększyć. Przede wszystkim powinny się w nim znaleźć:

·         CHLEB, na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni;

·         FIGURKA BARANKA, (z masła, cukru, albo ciasta), symbol zmartwychwstania, nowego życia;

·         WĘDLINY, MIĘSO, na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku, symbol zdrowia, płodności, dostatku;

·         SER, symbol porozumienia między człowiekiem a przyrodą. Gwarantuje zdrowie i rozwój stada domowych zwierząt, od których pochodzi;

·         PIEPRZ odwołuje się do symboliki gorzkich ziół, które Żydzi dodawali do charosetu (rodzaj sosu). Robili to na pamiątkę niewolniczej pracy w Egipcie;

·         SÓL, symbol trwałości, życiodajny minerał, dawniej posiadający moc odstraszania wszelkiego zła, symbol oczyszczenia. Sól ma chronić nas przed “zepsuciem”;

·         JAJKA,symbol płodności i odradzającego się życia. Zwyczaj dzielenia się jajkiem w czasie śniadania wielkanocnego ma odniesienie do wigilijnego opłatka, jest symbolem pojednania i przebaczenia, znakiem miłości i przyjaźni.

·         CIASTO, do koszyka ze święconką weszło jako ostatnie, symbol umiejętności i doskonałości. Zazwyczaj jest to babka.

Oprócz potraw, ważne są też ozdoby: WIERZBOWE BAZIE, symbol Niedzieli Palmowej. BUKSZPAN, nadzieja chrześcijan na zmartwychwstanie i wieczne życie.

Święconka zapewnia pomyślność, zdrowie, dostatek!