Niedziela
Wiekanocna - Zmartwychwstanie jest najważniejszym świętem chrześcijan.
Tradycyjnie po powrocie do domu z rannej mszy – rezurekcji rodzina zasiada do
uroczystego śniadania, dzieląc się jajkiem i składajac sobie życzenia.
Wyraża w
ten sposób radość święta, tak jak w dzień swego Zmartwychwstania Jezus
przyszedł do apostołów, żeby spożyć z nimi posiłek. W Ewangelii wg.
Jana czytamy, że „gdy ranek zaświtał”, zmartwychwstały Jezus pojawił się
apostołom nad Morzem Tyberiadzkim. Kilku z nich wracało właśnie z nocnego,
nieudanego połowu. Kiedy przybili do brzegu z powtórnego połowu do którego
zachęcił ich Jezus, zauważyli przygotowaną na ogniu rybę i chleb, a po
przyniesieniu i przygotowaniu złowionych ryb, zjedli z Jezusem posiłek.
Etnografowie
dodają, że w tradycji ludowej każdy dzień Wielkiego Tygodnia miał swoje
znaczenie i swoją obrzędowość. Jednym z nich jest właśnie
uroczyste śniadanie wielkanocne. Zasiadano do niego po powrocie z rezurekcji,
połączonej z procesją obwieszczającą zmartwychwstanie Jezusa.
Na tradycyjnym, wielkanocnym
śniadaniu powinna znaleźć się święconka (chleb, wędlina, cukrowy baranek,
jajka, sól, pieprz, ser, babka - poświęcone w Wielką Sobotę).
Ponadto na wielkanocnym
stole powinien być żurek, mięso pieczone, pasztet, biała
kiełbasa, jajka, babka i mazurki - to podstawowe potrawy tych
świąt.
